Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και περισσότερα παιδιά να μας επισκέπτονται στους χώρους θεραπειών με διαταραχές της φωνής. Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που οδηγούν τα παιδιά ώστε να έχουν βραχνή φωνή; Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να τονίσουμε κάποιες παραμέτρους. Φυσικά για να ξέρουμε αυτές τις παραμέτρους, πρέπει να γίνει σωστή αξιολόγηση. Και εδώ ερχόμαστε πάλι να τονίσουμε την ανάγκη της διεπιστημονικής ομάδας και γιατί πρέπει να παρεμβαίνει η ομάδα. Αυτοί όμως που θα  δουν αρχικά ένα παιδί είναι ο ΩΡΛ γιατρός και ο λογοθεραπευτής. Αυτοί φυσικά πρέπει να είναι ειδικευμένοι στην παθολογία της φωνής ή να έχουν εκπαιδευτεί σε κάποιες μεθόδους αποκατάστασης διαταραχών της φωνής. Ο λογοθεραπευτής όμως καλείται μέσα στα πλαίσια της ομάδας να κρίνει αν κάποιο παιδί χρειάζεται ίσως και εργοθεραπεία, φυσικοθεραπεία ή συμβουλευτική. Και αυτό γιατί το λέμε… Στους δυσφωνικούς ασθενείς αν δεν προκύπτει κάποια νευρολογική βλάβη, οι κυριότερες αιτίες που μας οδηγούν στα συμπτώματα είναι τα λανθασμένα πρότυπα στη στάση σώματος. Η  αποστέρηση από το παιχνίδι στους εξωτερικούς χώρους(αλάνες, παιδική χαρά, φύση), η λανθασμένη χρήση του σώματος και η ένταση (ψυχοσυναισθηματικά) που βιώνουν με τις καθημερινές δραστηριότητες, μπορεί να επιφέρει αυτές τις δυσκολίες. Σαν θεραπευτές συναντούμε πολύ συχνά αυτό το στοιχείο. Επιπλέον τα συμπτώματα τα συναντούμε έντονα και σε παιδιά με δυσπραξία, με μυϊκή ένταση στην ωμική ζώνη ή υποτονικότητα. Οι φωνητικές χορδές για να λειτουργήσουν με σταθερότητα, σωστό ρυθμό και χωρίς ένταση, το σώμα πρέπει να είναι απελευθερωμένο ώστε αυτές οι λεπτεπίλεπτες κινήσεις να γίνουν με ακρίβεια και κυρίως χωρίς ένταση. Πως μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Παρεμβαίνοντας πρωτογενώς ή παράλληλα με τον λογοθεραπευτή, ο εργοθεραπευτής, ο φυσικοθεραπευτής ή ο ψυχολόγος. Αυτό το οποίο θα βοηθήσουν οι ειδικότητες αυτές είναι η αλλαγή των <<συνηθειών>> μέσα από την εκπαίδευση. Μέσα από την τυποποιημένη ζωή την οποία ζούμε, την στέρηση του παιχνιδιού στα παιδιά, την μεγάλη χρήση taplet κτλ, τα παιδιά αντιμετωπίζουν και περισσότερες δυσκολίες στην χρήση του σώματος τους, ώστε αυτό μετέπειτα να έχει μεγάλο αντίκτυπο στην εν γένει υγεία τους.